Neredeyse herkesin aklından geçen bir fikir var... aslında görüyoruz da. Arada bazılarınız yorumlarda belirtiyor. Bazen ise gönderiler atılıyor bu konuda. İçimizden geçiyor da işte gönlümüz el vermiyor. Belki yaşamışsınızdır. Ne olduğunu tahmin ettiniz mi? Tabii ki de Members'tan ayrılmak. Başka ne olacaktı? Kimin aklından geçmedi ki? Kimisi üzülüyor, ayrılıkları sevmiyor; kimisinin umurunda dahi olmuyor, bazense kimisini içten içe sevindiriyor. Ne diyelim?
Şimdi büyük ihtimalle yarınız "Ne diyor bu delirdi mi? Neyin edebiyatı bu?" diyordur. Sadece sizleri olaya iyice kaptırmak için böyle bir giriş yaptım. Böylece belki söyleyeceklerimin etkisi artar. Öyleyse sadede geliyorum.
Girişten de aklınıza doğal olarak bir soru takılmıştır şimdi. Ne oldu sen de mi ayrılacaksın? Yoksa ayrılmış gibi mi yapacaksın? Siz ilkini alın. Tam da almayın. Yani cevap... hem evet hem de hayır. İyi de nasıl oluyor? Şöyle oluyor: Members'tan direkt olarak ayrılmayacağım, kökten bağları koparmayacağım. Ancak sizin de hissedebileceğiniz, belki varlığımı unutturacak bir şekilde çok daha az aktif olacağım. Arada bir evinizin önünden geçen seyyar satıcıymışım gibi düşünün. Şöyle gelir ne var ne yok diye bi' etrafı yoklarım, sonra yoluma bakarım.
Şimdi yeni bir soru daha geldi akıllara tabii, neden?
Neden? Sıkılmamdan. Sıkılmaktan kasıt birilerinden bıkmam gibi değil de genel olarak Members'tan sıkılmam, her şeyinden. Arada bir kendimce yorumlar falan yazıyorum. Haber görürsem sizin için bilgilendirme yapıyorum. Tasarım yaptıysam sizinle paylaşıyorum falan filan. En başında burası gerçekten güzeldi. İçerisinde onu canlı tutan bir sürü şey barındırıyordu. Şimdi ise bir şey olmuş gibi. Bir şeyler eksik hissettiriyor. Enerjisini kaybetmiş gibi. Belki de enerjisini kaybeden Members değildir de benim ona karşı bakışım değişmiştir artık orasını bilemiyorum ama pek sanmıyorum çünkü çok kişide aynı şeyi gördüm. Bazen şöyle yapılan gönderilere ve yorumlara bi' bakıyorum da çok geçmeden tiksinip çıkıyorum. Bu eski Members değil bu çok başka bir şey. Nerede o samimiyeti? Nerede o güzelliği? Zaten herkes bıkmadı mı bundan?
Her geldiğimde düzelmiş mi diye bakacağım. Yok aynı Members mı? O zaman ben de aynı şeyi devam ettiririm. Belki daha da ağır bir şekilde. Hayır aklından geçiren kişi, ben buranın hiçbir şeyi olmuyorum, isteyen önemser.
Yorumlara yapma falan diye yorumlar gelir belki ikna etmeye falan çalışırlar. Yok. Sana da merhaba hüzünlü yorum. Geçmişi analım mı? Hiç gerek yok siz de bu durumun farkındasınız ya da Members'ta çok yenisiniz. Zaten dediğim gibi gitmiyorum, sadece çok az aktif olacağım... fazlasıyla az... hatırlarsam falan anca. Belki bir ara kökten.
O zaman bir soru da benden olsun, neden bugün?
Şimdi bir kısmınız şunu düşünmüştür belki, nereden çıktı bu? Kötü bir gün geçirip burada yanlış bir harekete mi kalkışacak diye bakıyorsunuzdur.
Biliyor musunuz bu okuduklarınızın hepsi not defterime paylaşımı yapacağım günden birkaç gün önce yazdığım bir not. Yani her tür duygu halinde bu yazıyı okuma şansı buldum. Size geçmişten selamlar. Bu fikri sizler gibi aylardır aklımdan geçiriyordum zaten ama kendime bir hedef koydum, dedim ki "Bari Expert olana kadar bekle." Ben de haliyle Expert oldum. O halde neyi bekliyorum değil mi? Bilen bilir bir ikon paketi üzerinde çalışıyorum ve bunu paylaşacağımı söylemiştim. Expert oldum iyi de benim bunu sizlerle paylaşmam lazım bir söz verdik. Hadi bari paylaşana kadar bekleyeyim dedim. O zamana kadar da hiçbir sorumluluk almayacağım. En azından planım o yönde. Sanırım o gün de geldi. Ya dün ya bugün o paketi paylaşmış olmam lazım. Umarım beğenmişsinizdir, güle güle kullanın.
Neyse artık çok uzun bir yazı oluyor yavaştan bitirelim. Gerçi uzatılmış haberleri okumaya alıştık biz. Biraz edebi biraz isyankâr birazcık da sert bir yazı oldu gibi, hoş görün. Yorumlarınızın hepsine olmasa da bir kısmına bakacağım. Arada bir sizinle görüşmek üzere Members'ı gizlemeye gidiyorum. Görüşürüz o halde. Evet, masadan birileri daha eksiliyor.
